۸ خرداد ۱۴۰۴

راهكاربراي كاهش درد و ضعف پشت

 : راهكارهاي نوين براي كاهش درد و بهبود حركت آرتروز لگن يكي از بيماري ‌هاي شايع مفصلي است كه معمولاً در سنين ميانسالي و سالمندي بروز پيدا مي ‌كند. اين بيماري به دليل تخريب تدريجي غضروف مفصل لگن به ‌وجود مي ‌آيد و مي ‌تواند باعث درد، سفتي مفصل و محدوديت حركتي شود. اگرچه در مراحل پيشرفته ممكن است جراحي تعويض مفصل لازم باشد، اما خوشبختانه بسياري از بيماران مي ‌توانند با روش ‌هاي درمان غيرجراحي آرتروز لگن، زندگي روزمره خود را با كيفيت مطلوبي ادامه دهند. در ادامه با مهم ‌ترين روش ‌هاي غيرجراحي براي مديريت و كنترل آرتروز لگن آشنا مي‌شويد. درمان غيرجراحي آرتروز لگن با اصلاح سبك زندگي اولين گام در درمان غيرجراحي آرتروز لگن، اصلاح سبك زندگي است. اين تغييرات ساده اما مؤثر مي ‌توانند بار زيادي را از روي مفصل آسيب‌ ديده بردارند و به كاهش درد كمك كنند. اصلاحات پيشنهادي شامل موارد زير است: كاهش وزن براي كاهش فشار وارده بر مفصل لگن پرهيز از ايستادن يا نشستن ‌هاي طولاني ‌مدت  استفاده از صندلي ‌هاي طبي با پشتي مناسب خوابيدن روي تشك سفت يا طبي پرهيز از بالا رفتن مكرر از پله سبك زندگي سالم، ستون اصلي درمان ‌هاي غيرجراحي به شمار مي ‌رود و نقش بسزايي در پيشگيري از پيشرفت بيماري دارد. درمان آرتروز لگن با فيزيوتراپي تخصصي فيزيوتراپي يكي از مؤثرترين روش ‌هاي درمان غيرجراحي آرتروز لگن است. تمرينات كششي و تقويتي باعث بهبود انعطاف ‌پذيري، كاهش درد و افزايش قدرت عضلات اطراف مفصل لگن مي ‌شوند. تمرينات رايج فيزيوتراپي براي آرتروز لگن: تقويت عضلات سريني و چهارسر ران تمرينات تعادلي براي جلوگيري از زمين خوردن  حركات كششي براي آزادسازي مفصل استفاده از دستگاه‌ هاي الكتروتراپي و اولتراسوند بيماران بايد اين تمرينات را زير نظر فيزيوتراپيست آموزش ‌ديده انجام دهند تا از آسيب احتمالي جلوگيري شود.   درمان غيرجراحي آرتروز لگن با داروهاي خوراكي و موضعي دارودرماني يكي از اركان درمان آرتروز لگن است. مصرف داروهاي ضدالتهابي و مسكن مي‌ تواند به طور قابل توجهي علائم بيماري را كاهش دهد. داروهاي پركاربرد در آرتروز لگن: داروهاي ضدالتهاب غيراستروئيدي مانند ديكلوفناك، ايبوپروفن، ناپروكسن استامينوفن براي كنترل دردهاي خفيف ژل‌ ها و كرم‌ هاي موضعي ضدالتهاب مكمل ‌هايي مانند گلوكزامين و كندرويتين داروها بايد طبق نظر پزشك مصرف شوند، به ‌خصوص در بيماران مبتلا به مشكلات گوارشي يا كليوي. درمان غيرجراحي آرتروز لگن با تزريق ‌هاي داخل مفصلي يكي از روش ‌هاي نوين در درمان آرتروز لگن، استفاده از تزريق ‌هاي داخل مفصلي است. اين تزريق‌ ها در مراحل متوسط آرتروز مؤثر هستند و مي ‌توانند باعث كاهش درد و بهبود عملكرد مفصل شوند. رايج ‌ترين انواع تزريق عبارتند از: 1-تزريق كورتون (استروئيدها): كاهش سريع التهاب و درد، با اثر كوتاه‌مدت 2-تزريق اسيد هيالورونيك: روان ‌سازي مفصل و كاهش سايش تزريق PRP (پلاسماي غني از پلاكت): تحريك ترميم بافت مفصلي اگرچه اين روش‌ ها جراحي محسوب نمي ‌شوند، بايد توسط پزشك متخصص ارتوپدي يا فوق‌ تخصص درد انجام شوند. درمان غيرجراحي آرتروز لگن با وسايل كمك حركتي گاهي اوقات استفاده از ابزارهايي ساده مانند عصا يا واكر مي ‌تواند نقش بزرگي در كنترل علائم داشته باشد. اين وسايل با كاهش فشار وارد بر مفصل لگن، درد را كم كرده و به تحرك بيمار كمك مي‌كنند. نكات استفاده از عصا يا واكر: عصا بايد در دست مخالف لگن دردناك نگه داشته شود. ارتفاع عصا يا واكر بايد متناسب با قد بيمار تنظيم شود. استفاده از كفي طبي يا كفش ‌هاي ضربه ‌گير نيز توصيه مي ‌شود. درمان غيرجراحي آرتروز لگن با گرما و سرما درماني استفاده از گرما يا سرما در موضع لگن مي ‌تواند در تسكين علائم مؤثر باشد. كمپرس گرم براي كاهش سفتي صبحگاهي و افزايش خون‌ رساني. كمپرس سرد براي كاهش التهاب پس از فعاليت ‌هاي بدني. هر دو روش بايد به‌صورت محدود (۱۵ تا ۲۰ دقيقه) استفاده شوند تا از آسيب به پوست جلوگيري شود. درمان غيرجراحي آرتروز لگن با تغذيه مناسب رژيم غذايي نقش مهمي در بهبود التهاب مفصلي دارد. تغذيه صحيح مي ‌تواند فرآيندهاي التهابي را مهار كرده و از پيشرفت آرتروز لگن جلوگيري كند. مواد غذايي مفيد براي آرتروز لگن: ماهي ‌هاي چرب سرشار از امگا ۳ مانند سالمون و تن سبزيجات سبز تيره مانند اسفناج و كلم بروكلي ادويه‌ هايي با خاصيت ضدالتهاب مانند زردچوبه و زنجبيل ميوه‌ هاي سرشار از آنتي ‌اكسيدان مانند توت ‌ها و انار پرهيز از غذاهاي فرآوري ‌شده، فست‌ فودها و قندهاي تصفيه‌ شده نيز توصيه مي ‌شود. درمان آرتروز لگن با طب مكمل و سنتي بسياري از بيماران براي كنترل علائم آرتروز لگن به طب مكمل روي مي‌ آورند. اگرچه اين روش ‌ها نبايد جايگزين درمان‌ هاي اصلي شوند، مي‌ توانند به ‌عنوان مكمل مؤثر باشند. روش‌ هاي محبوب در درمان آرتروز لگن: طب سوزني براي تسكين درد و بهبود گردش خون ماساژ درماني براي كاهش تنش عضلات اطراف لگن استفاده از روغن ‌هاي گياهي مانند روغن سياه‌ دانه يا روغن زيتون مصرف دمنوش‌ هاي ضدالتهاب مانند چاي سبز يا دمنوش زنجبيل قبل از استفاده از اين روش ‌ها با پزشك مشورت كنيد، به ‌ويژه اگر داروي خاصي مصرف مي‌كنيد.  آيا درمان غيرجراحي آرتروز لگن كافي است؟ درمان غيرجراحي آرتروز لگن در اكثر بيماران به ‌ويژه در مراحل اوليه و متوسط بيماري، مؤثر واقع مي ‌شود. رعايت يك برنامه درماني جامع شامل فيزيوتراپي، دارو، اصلاح سبك زندگي و مشاوره تخصصي مي ‌تواند نياز به جراحي را تا مدت ‌ها به تعويق بيندازد يا حتي منتفي كند. با مشاهده علائم آرتروز لگن، مراجعه به پزشك و آغاز سريع درمان، بهترين تصميمي است كه مي ‌توانيد براي سلامت مفاصل ‌تان بگيريد. درمان به كمك ارايه اطلاعات به بيمار جديد ترين و كم هزينه ترين راه جهت ارتقاي سطح سلامت و افزايش كيفيت زندگي افراد است. در اطلاعات درماني آگاهي هاي لازم پيرامون وضعيت فعلي و راهكارهاي درمان و پيشگيري از بروز مجدد رخداد پاتولوژيك به بيمار آموزش داده شده و خود اوست كه نقش محوري را در اصلاح وضعيت خود ايفا مي كند

 

۸ خرداد ۱۴۰۴

حامدرحيمي پنجكي 5

 

۸ خرداد ۱۴۰۴

حامدرحيمي پنجكي4

 

۸ خرداد ۱۴۰۴

حامدرحيمي پنجكي 3

 

۸ خرداد ۱۴۰۴

حامدرحيمي پنجكي 2

 

۸ خرداد ۱۴۰۴

بيوگرافي استاد حامدرحيمي پنجكي

حامد رحيمي پنجكي متولد سال ۱۳۶۷ كرج.شروع فعاليتهاي ورزشي سال هفتادو چهار با رشته ووشو زير نظر استاد دانش سرمربي اسبق تيم ووشوي جمهوري اسلامي ايران .سال هشتاد ورود به رشته كونگ فو توا زيرنظرداوربين المللي و سرمربي تيم ملي كونگ فو استاد بيات و سال هشتادو پنج فعاليت در رشته كيك بوكسينگ كونگ فو زير نظر بنيانگ ذار سبك قهرمان جهان محمود اذرسا.داراي بيست و پنج قهرماني در مسابقات برگزارشده استاني و هفده قهرماني كشور ودو قهرماني جهان ،،دارنده الواح سپاس و تشكرازاستاد نوحي رييس فدراسيون هنرهاي رزمي،، به سبب فعاليتهاي فراوان در هنرهاي رزمي كرج.در سال ۹۴ موفق به دريافت ليسانس هنرهاي رزمي از دانشكده تن و روان وفوق ليسانس تكنيك و فنون سلاح هاي سرد شد و همچنان در فرديس كرج به فعاليت هاي رزمي خود ادامه ميدهد،، همچنين در سيزده دوره از طرف رياست فدراسيون هنرهاي رزمي به اردوي تيم ملي كونگ فوي جمهوري اسلامي ايران براي مسابقات برون مرزي دعوت شده و هم اكنون نيز در حال اماده سازي براي مسابقات جهاني ماهاي اينده ميباشد كه با تدارك فدراسيون قرار براين شد كه در ايران تهران برگزار شود .دارنده خط هفت كونگ فو توا و دان دو‌ كيك بوكس بين المللي و نيز مربيگري و داوري درجه يك از سبك كيك بوكسينگ كونگ فوو همچنين عضو تيم منتخب كرج و كشور و يازده دوره به عنوان بهترين فايتر كشور در وزن ۶۴ كيلوگرم شناخته شد .(به نقل از روزنامه ورزشي ورزش البرز و پايگاه خبري ورزش نيوز)

 

۸ خرداد ۱۴۰۴

چه ورزشي براي درمان ديابت مفيد است؟

»  چه ورزشي براي درمان ديابت خوب است؟ آيا بين ورزش و ديابت رابطه معناداري وجود دارد و ورزش به كنترل ديابت كمك مي‌كند؟ خوشبختانه بله؛ درمان ديابت با ورزش از راه‌هاي مختلف امكان‌پذير است و شما با وارد كردن ورزش به برنامه روزانه‌تان، گام بزرگي به سوي سلامتي برمي‌داريد. اگر تا به‌حال براي درمان ديابت فقط از داروهاي مخصوص اين بيماري استفاده كرده‌ايد، پيشنهاد مي‌كنيم كه با ما در اين مطلب همراه باشيد تا بيشتر از رابطه ورزش و ديابت و تاثير ورزش بر ديابت براي‌تان بگوييم. ديابت چيست و علائم آن كدام است؟ ديابت يك بيماري جدي است كه در آن سطح گلوكز خون شما بسيار بالا مي‌رود. اين اتفاق در سه حالت مي‌تواند بيفتد: بدن شما انسولين كافي توليد نمي‌كند؛ انسولين توليد شده بدن، موثر نيست؛ زماني كه بدن شما اصلاً نمي‌تواند انسولين توليد كند. ديابت دو نوع اصلي ديابت دارد: نوع ۱ و نوع ۲. انواع ديگر ديابت شامل ديابت بارداري است كه برخي از زنان ممكن است در دوران بارداري به آن مبتلا شوند. بسياري ديگر از انواع نادر ديابت مانند نوع ۳ و ديابت خودايمني پنهان در بزرگسالان (LADA) نيز وجود دارد. ديابت هم مانند هر بيماري ديگري، علايم و نشانه‌هاي خاصي دارد. علائم رايج ديابت عبارتند از: تاري ديد تشنگي مدام كاهش وزن بدون تلاش خارش يا برفك ناحيه تناسلي تكرر ادرار مخصوصا در شب احساس خستگي بيش از حد معمول بهبودي ديرهنگام بريدگي‌ها و زخم‌ها حتما بخوانيد چيزهايي كه هر سالمندي درباره ورزش بايد بداند! تاثير ورزش بر ديابت براي درك بهتر رابطه ورزش و ديابت، اين‌كه شما چه نوع ديابتي داريد، مهم است. ديابت نوع يك و ديابت نوع دو هركدام ويژگي‌هاي مشخصي دارند و ورزش‌هاي خاصي براي آن‌ها مناسب است. در زير، ورزش‌هاي توصيه‌شده براي هركدام از اين دو نوع را معرفي مي‌كنيم. ورزش و ديابت نوع يك چه رابطه‌اي بين ورزش و ديابت نوع يك وجود دارد؟ ورزش مي‌تواند نقش مهمي در حفظ سلامت كلي و حمايت افراد مبتلا به ديابت نوع ۱ داشته باشد. با توجه به انجمن ديابت آمريكا (ADA)، بيشتر بزرگ‌سالان مبتلا به ديابت نوع ۱، بايد حداقل ۱۵۰ دقيقه ورزش هوازي با شدت متوسط ​​تا شديد در هفته داشته باشند. مي‌توانيد با اين مقدار شروع كنيد و به‌تدريج، دفعات، مدت و شدت ورزش را افزايش دهيد. تمرينات و ورزش‌هاي مناسب براي افراد مبتلا به ديابت نوع ۱ شامل شنا، ايروبيك، دوچرخه‌سواري مي‌شود. حتما قند خون را قبل و بعد ورزش كنترل كنيد. ورزش و ديابت نوع دو رابطه بين ورزش و ديابت نوع دو چيست؟ اگر در معرض ابتلا به ديابت نوع ۲ هستيد و يا اگر هم به ديابت نوع ۲ مبتلا هستيد، باز هم ورزش براي شما مهم و مفيد است. تحقيقات نشان مي‌دهد كه فعاليت بدني، بخش مهمي از برنامه‌ي درماني افراد ديابتي است، به ويژه براي افراد مبتلا به ديابت نوع ۲؛ زيرا به ثبات سطح گلوكز خون (سطح قند خون) در محدوده سالم كمك مي‌كند و مانع از عوارض طولاني‌مدتي مانند مشكلات قلبي مي‌شود. در واقع فعاليت بدني با حساس‌تر كردن بدن به انسولين، گلوكز خون را براي بيش از ۲۴ ساعت پس از ورزش كاهش مي‌دهد. البته، مانند هر بيماري خاص نياز است كه تمرينات شما با مشورت پزشك انجام شود. آيا ورزش قند خون را بالا مي‌برد؟ خير. ورزش و ديابت با هم سازگار هستند. به‌طور كلي، ورزش قند خون را پايين مي‌آورد، زيرا فعاليت بدني باعث افزايش مصرف گلوكز توسط عضلات مي‌شود. با اين حال، در برخي شرايط خاص مانند انجام تمرينات شديد يا طولاني‌مدت، ممكن است قند خون موقتاً افزايش پيدا كند. در افراد ديابتي، نوع، شدت و مدت ورزش نقش مهمي در تأثير بر قند خون دارد و بايد با برنامه‌ريزي دقيق انجام شود. بهترين ورزش براي كاهش قند خون ورزش و ديابت با هم منافاتي ندارند و ورزش مي‌تواند به بهوبد ديابت كمك كند. در اين قسمت چند ورزش مناسب براي افراد مبتلا به ديابت معرفي مي‌كنيم. هر كدام از اين ورزش‌ها نقش مؤثري در كنترل قند خون، بهبود حساسيت به انسولين و ارتقاي سلامت عمومي دارند. پياده‌روي سريع: پياده‌روي يكي از بهترين ورزش‌ها براي كنترل و درمان ديابت است. پياده روي منظم و سريع مي‌تواند سطح فشار خون، گلوكز و كلسترول شما را بهبود بخشد. ۳۰ دقيقه پياده‌روي سريع روزانه و يا حدود ۱۰۰ قدم در دقيقه كافي و عالي است. شنا: شنا ورزشي كم‌فشار است كه به مفاصل آسيب نمي‌زند و در عين حال باعث افزايش ضربان قلب و بهبود گردش خون مي‌شود. براي افراد ديابتي كه ممكن است اضافه‌وزن يا مشكلات مفصلي داشته باشند، شنا گزينه‌اي عالي براي بالا بردن سطح فعاليت بدني و كاهش قند خون است. همچنين به دليل استفاده هم‌زمان از گروه‌هاي عضلاني مختلف، كالري‌سوزي بالايي دارد. تمرينات مقاومتي (وزنه‌برداري سبك يا با وزن بدن): تمرينات قدرتي، مانند استفاده از دمبل‌هاي سبك يا تمرين با وزن بدن (مثل اسكوات يا پوش‌آپ)، به ساخت عضله كمك مي‌كند. عضلات بيشتر به معناي مصرف گلوكز بيشتر توسط بدن است، كه اين موضوع براي كنترل ديابت نوع ۲ بسيار مفيد است. اين تمرينات همچنين به پيشگيري از تحليل عضلات در سنين بالا كمك مي‌كنند. يوگا: يوگا علاوه بر بهبود انعطاف‌پذيري و تعادل، باعث كاهش استرس و بهبود عملكرد متابوليسم مي‌شود. تمرينات تنفسي و حركات كششي ملايم يوگا به تنظيم سطح قند خون، خواب بهتر و كاهش ترشح هورمون‌هاي استرس (مانند كورتيزول) كمك مي‌كنند. براي افراد ديابتي، كاهش استرس يكي از عوامل مهم در كنترل قند خون است. دوچرخه‌سواري: دوچرخه‌سواري، چه در فضاي باز و چه با دوچرخه ثابت، يك ورزش هوازي مؤثر براي افراد ديابتي محسوب مي‌شود. اين فعاليت به بهبود عملكرد قلبي‌عروقي، سوزاندن كالري و تنظيم سطح گلوكز كمك مي‌كند. دوچرخه‌سواري همچنين گزينه‌اي مناسب براي افرادي است كه به‌دليل مشكلات مفصلي نمي‌توانند ورزش‌هاي پرتحرك‌تري مانند دويدن را انجام دهند. بهترين زمان پياده روي و دويدن براي افراد ديايتي براي ورزش و ديابت چه برنامه‌اي بريزيم؟ پياده روي روزانه ۳۰ دقيقه براي يك فرد مبتلا به ديابت عالي است اما اگر نمي‌توانيد هر بار ۳۰ دقيقه به راحتي راه برويد، بايد به تدريج زمان خود را افزايش دهيد. يك برنامه پياده روي مبتدي ۱۰ تا ۱۵ دقيقه‌اي بريزيد و سپس استراحت كنيد. اگر مي‌توانيد در ساعت ديگري از روز، ۱۰ يا ۱۵ دقيقه ديگر پياده‌روي كنيد و اگر نمي‌توانيد هم اشكالي ندارد؛ كم كم به مرور اين زمان را بيشتر كنيد. بسيار خوب است كه سرعت شما حين پياده روي طوري باشد كه ضربان قلب‌تان بالا رود؛ اگر اينطور نيست، از حركت بازو و گام‌هاي بلند براي راه رفتن سريع‌تر استفاده كنيد. همچنين مي‌توانيد ضربان قلب خود را با اضافه كردن شيب به تردميل يا استفاده از مسيري با تپه‌ها و پله‌ها براي تمرين در فضاي باز افزايش دهيد. نكاتي كه بايد ديابتي ها قبل از شروع ورزش بدانند! پيش از شروع تمرين و ورزش، حتما قند خون خود را چك كنيد، به‌خصوص اگر انسولين مصرف مي‌كنيد. همان‌طور كه پيشتر درباره رابطه ورزش و ديابت گفتيم، ورزش به كنترل و درمان ديابت كمك مي‌كند. منتها بايد درست و اصولي ورزش كنيد تا بهترين نتيجه را از آن بگيريد. در زير مهم‌ترين نكاتي را كه بايد رعايت كنيد را مي‌آوريم. قند خون خود را چك كنيد! اگر قند خون شما كمتر از ۱۰۰ ميلي گرم در دسي‌ليتر است، ممكن است لازم باشد يك ميان‌وعده كوچك حاوي ۱۵ تا ۳۰ گرم كربوهيدرات بخوريد، مانند ۲ قاشق غذاخوري كشمش يا يك دوم فنجان آب‌ميوه يا نوشابه معمولي (نه رژيمي)، يا قرص‌هاي گلوكز، تا سطح قند خون شما حفظ شود و حين ورزش پايين نيايد. قند خون خيلي پايين مي‌تواند بسيار خطرناك باشد. اگر قند خون شما بالاتر از ۲۴۰ ميلي‌گرم در دسي‌ليتر باشد، ممكن است قند خون شما بيش از حد بالا باشد (هيپرگليسمي) كه براي شروع ورزش اصلا مناسب نيست. تمرين‌هايي را انتخاب كنيد كه مناسب شماست! ورزش مورد علاقه‌تان را انتخاب كنيد. انتخاب ورزشي كه دوست داريد، باعث مي‌شود كه تمايل بيشتري به ادامه برنامه داشته باشيد. سعي كنيد تمريناتي را انجام دهيد كه قلب و ريه‌هاي شما را به كار بيندازد و همچنين عضلات شما را تقويت كند. تمرينات را متناسب با شرايط خود تنظيم كنيد! در ادامه مبحث ورزش و ديابت بايد يادآوري كنيم كه حتما برنامه‌ريزي داشته باشيد كه تقريباً هر روز در يك زمان مشحص ورزش كنيد تا سطح قند خون‌تان را در همان محدوده نگه داريد. اگر مي‌خواهيد شدت يا مدت تمرين خود را افزايش دهيد، حواس‌تان باشد كه فقط به مقدار كمي مي‌توانيد در برنامه‌تان تغيير ايجاد كنيد. با پزشك مشورت كنيد! مشاوره با پزشك براي ارزيابي كنترل ديابت و همچنين براي تشخيص عوارض احتمالي لازم است. به‌عنوان مثال، اگر حس پاهاي‌تان كم شده، بايد بيشتر مراقب باشيد تا از زخم پا جلوگيري كنيد. علاوه‌ بر اين، اصلاح و تغيير دارو ممكن است ضروري باشد؛ زيرا كنترل گلوكز خون با ورزش بهبود مي‌يابد. خود را ملزم به ۱۵۰ دقيقه ورزش در هفته كنيد! براي كسب بهترين نتيجه، به جلسات تمريني منظم پايبند باشيد. حداقل سه بار در هفته و در مجموع ۱۵۰ دقيقه، ترجيحاً روزهاي ورزش پشت سرهم و متوالي نباشد. ما تركيبي از فعاليت هوازي و تمرينات مقاومتي را به عنوان يك تمرين كامل به شما پيشنهاد مي‌دهيم. اگر نياز به كاهش وزن داريد، روزانه ۴۵ تا ۶۰ دقيقه تمرين براي شما كافي است. مراقب پاهاي‌تان باشيد! هميشه قبل و بعد از ورزش، پاهاي خود را از نظر زخم، تاول، تحريك جلدي، بريدگي يا آسيب‌هاي ديگر بررسي كنيد. زخم يا ساير ضايعات روي پا خطري جدي براي افراد مبتلا به ديابت است. از انجام ورزش‌هايي كه فشار زيادي به پاها وارد مي‌كنند، خودداري كنيد؛ مثلاً دويدن طولاني‌مدت. ورزش‌هايي كه كمترين وزن يا استرس را به پاها وارد مي‌كنند، ايده‌آل هستند؛ مانند دوچرخه‌سواري و انجام پياده‌روي سريع با كفش مناسب. براي انجام تمرين‌تان حتما كفش راحت و مناسب با جوراب تميز بپوشيد. به طور منظم وعده‌هاي غذايي كوچك بخوريد! طبق گفته انجمن ديابت آمريكا در مورد ورزش و ديابت، اكثر افراد ديابتي كه ورزش مي‌كنند، نيازي به اضافه كردنِ كربوهيدرات بيشتر به برنامه غذايي خود ندارند، مگر اين‌كه هر بار بيش از يك ساعت ورزش كنند. اگر اخيراً يك برنامه ورزشي را شروع كرده‌ايد و يا به طوركلي سطح گلوكز خون‌تان زياد تغيير مي‌كند، هنگام ورزش، يك نوشيدني ورزشي با ۱۵ تا ۲۰ گرم كربوهيدرات‌هاي زود جذب همراه داشته باشيد. به ياد داشته باشيد كه ظرف ۳۰ دقيقه تا دو ساعت پس از پايان تمرين، غذا بخوريد. ورزش‌هاي خطرناك براي افراد ديابتي همه چيز را درباره ورزش و ديابت گفتيم. حالا وقتش رسيده كه از ورزش‌هاي ممنوع براي ديابت بگوييم. ورزش‌هايي كه فشار زيادي به پا وارد مي‌كند، براي افراد ديابتي مناسب نيست؛ به‌طور مثال “ورزش دو” مي‌تواند وضعيت اعصاب آسيب‌ديده پاي شما را بدتر كند. از آنجا كه گاهي ديابت درمان‌شده هم قادر است كه به اعصاب شبكيه چشم شما آسيب وارد كند؛ براي كمك به بهبود اين بيماري، ورزش‌هايي مثل وزنه‌زدن، فوتبال يا بسكتبال به دليل افزايش فشار چشم و احتمال خونريزي داخل چشمي، به شما توصيه نمي‌شود. نبايد ورزش به شما فشار زيادي وارد كند يا شما را در موقعيتي قرار دهد كه سر پايين‌تر از بدن باشد. ورزش‌هاي بسيار پرفشار (به‌طور مثال كراس فيت حرفه‌اي) مي‌تواند با بالا بردنِ فشار خون، كليه‌هاي شما را در خطر قرار بدهد، پس بهتر است تمرين شما با فشار كم يا متوسط باشد. اگر به دليل عوارض بيماري ديابت دچار بيماري‌هاي قلبي_عروقي شده‌ايد، بسيار مهم است كه به توان قلبي خود در حين ورزش توجه كنيد و فراتر از توان‌تان ورزش نكنيد. در چنين شرايطي ورزش هوازي پرفشار، يا تمرينات با سيستم هيت براي شما مناسب نيست. سخن پاياني انجام ورزش براي ديابت خوب و مناسب است. داشتن يك برنامه ورزشي منظم، مي‌تواند كمك زيادي به كنترل و درمان ديابت كند. توصيه مي‌كنيم كه ورزشي را دنبال كنيد كه هم مورد علاقه‌تان باشد و هم با شرايط كلي بدن و بيماري‌تان سازگار باشد. در اين مطلب همه چيز را درباره رابطه ورزش و ديابت گفتيم و ورزش‌هاي مناسب ديابت نوع يك و نوع دو و ورزش‌هاي خطرناك براي اين بيماري را معرفي كرديم. ضمنا تمام نكاتي كه افراد مبتلا به ديابت بايد براي انجام ورزش رعايت كنند را گفتيم.

 

۸ خرداد ۱۴۰۴

خودگويي مثبت و اثرات آن

خودگويي مثبت چيست؟ تاثير آن مثبت بر ذهن و روان هر انساني در طول روز با يك نفر گفت‌وگوي مداوم دارد: خودش. اين مكالمه دروني، كه روانشناسان آن را “خودگويي” (Self-Talk) مي‌نامند، يكي از قوي‌ترين عوامل شكل‌دهنده به احساسات، تصميمات و حتي سرنوشت انسان است. يك فرد معمولي روزانه بين ۵۰,۰۰۰ تا ۷۰,۰۰۰ فكر دارد كه بسياري از آن‌ها تكرار گفتگوهاي دروني گذشته هستند. ۸۰% از اين افكار منفي هستند و ۹۵% از آنها مشابه روز قبل! ورزشكاران نخبه، مديران موفق و افراد با اعتمادبه‌نفس بالا از خودگويي مثبت به عنوان ابزاري براي ارتقاي عملكرد استفاده مي‌كنند. دو روي سكه گفتگوي دروني: سازنده vs تخريب‌گر “اين چالش سخته، اما من توانايي يادگيري و رشد دارم.” “اشتباه كردم، اما اين پايان راه نيست. دفعه بعد بهتر عمل مي‌كنم.” “پيشرفت من ممكن است آهسته باشد، اما ثابت و پيوسته است.” ۲. خودگويي منفي: سمي خاموش تعريف: گفتگوي دروني كه مانند يك منتقد خشن دائماً شما را تحقير و محدود مي‌كند. هشدار: اين نوع خودگويي مي‌تواند باعث: تضعيف عزت نفس افزايش اضطراب و افسردگي ايجاد سندروم “خودتخريب‌گري“  نمونه‌هاي مخرب: “من هميشه خرابكاري مي‌كنم.” “ديگران بهتر از من هستند.” “هرگز نمي‌توانم به موفقيت برسم.” علم پشت پرده: چرا خودگويي اينقدر قدرتمند است؟ تحقيقات شگفت‌انگيز: مطالعه دانشگاه ميشيگان (2022): افرادي كه به مدت ۳۰ روز از جملات تاكيدي مثبت استفاده كردند، ۲۷% افزايش در عملكرد كاري و ۳۵% كاهش استرس را تجربه كردند. تحقيق روي ورزشكاران المپيكي: ورزشكاراني كه از خودگويي مثبت استفاده مي‌كردند، ۴۰% سريع‌تر از ديگران از اشتباهات خود درس مي‌گرفتند.  تغيير پوسته  منو ايمپلنت اقساطي 🦷 بدون نياز به چك و سفته ✅ دريافت تخفيف   اولين خريد از پوزيترون 200 هزار تومن تخفيف داره! كد: SHP200 همراه با ارسال رايگان  خانه/آخرين خبرها خودگويي مثبت چيست؟ تاثير آن مثبت بر ذهن و روان هر انساني در طول روز با يك نفر گفت‌وگوي مداوم دارد: خودش. اين مكالمه دروني، كه روانشناسان آن را “خودگويي” (Self-Talk) مي‌نامند، يكي از قوي‌ترين عوامل شكل‌دهنده به احساسات، تصميمات و حتي سرنوشت انسان است. عصر تركيه2025-05-22 1 زمان تقريبي مطالعه 2 دقيقه   لطفا به اين مطلب امتياز دهيد 0 / 5  آيا مي‌دانستيد؟ يك فرد معمولي روزانه بين ۵۰,۰۰۰ تا ۷۰,۰۰۰ فكر دارد كه بسياري از آن‌ها تكرار گفتگوهاي دروني گذشته هستند. ۸۰% از اين افكار منفي هستند و ۹۵% از آنها مشابه روز قبل! ورزشكاران نخبه، مديران موفق و افراد با اعتمادبه‌نفس بالا از خودگويي مثبت به عنوان ابزاري براي ارتقاي عملكرد استفاده مي‌كنند. دو روي سكه گفتگوي دروني: سازنده vs تخريب‌گر ايمپلنت اقساطي 🦷 بدون نياز به چك و سفته ✅ مشاوره رايگان😍 ۱. خودگويي مثبت: موتور محركه موفقيت  تعريف: گفتگوي دروني كه مانند يك مربي شخصي، شما را تشويق، راهنمايي و حمايت مي‌كند. ويژگي‌هاي كليدي: انرژي‌بخش است نه انرژي‌گير واقع‌بينانه است نه توهمي راه‌حل‌محور است نه مشكل‌محور  نمونه‌هاي كاربردي: “اين چالش سخته، اما من توانايي يادگيري و رشد دارم.” “اشتباه كردم، اما اين پايان راه نيست. دفعه بعد بهتر عمل مي‌كنم.” “پيشرفت من ممكن است آهسته باشد، اما ثابت و پيوسته است.” ۲. خودگويي منفي: سمي خاموش تعريف: گفتگوي دروني كه مانند يك منتقد خشن دائماً شما را تحقير و محدود مي‌كند. هشدار: اين نوع خودگويي مي‌تواند باعث: تضعيف عزت نفس افزايش اضطراب و افسردگي ايجاد سندروم “خودتخريب‌گري“  نمونه‌هاي مخرب: “من هميشه خرابكاري مي‌كنم.” “ديگران بهتر از من هستند.” “هرگز نمي‌توانم به موفقيت برسم.” علم پشت پرده: چرا خودگويي اينقدر قدرتمند است؟ تحقيقات شگفت‌انگيز: مطالعه دانشگاه ميشيگان (2022): افرادي كه به مدت ۳۰ روز از جملات تاكيدي مثبت استفاده كردند، ۲۷% افزايش در عملكرد كاري و ۳۵% كاهش استرس را تجربه كردند. تحقيق روي ورزشكاران المپيكي: ورزشكاراني كه از خودگويي مثبت استفاده مي‌كردند، ۴۰% سريع‌تر از ديگران از اشتباهات خود درس مي‌گرفتند. نوروساينس: خودگويي مثبت توليد دوپامين و سروتونين را افزايش مي‌دهد، در حالي كه خودگويي منفي كورتيزول (هورمون استرس) را بالا مي‌برد. ۵ تكنيك عملي براي برنامه‌ريزي مجدد ذهن ۱. تكنيك “ايست!” هرگاه متوجه افكار منفي شديد، با صداي بلند بگوييد: “ايست!” اين كار مانند قطع كردن مدار منفي‌بافي در مغز عمل مي‌كند. ۲. قانون “اما“ هر فكر منفي را با “اما“ ادامه دهيد: “امتحانم را خراب كردم… اما دفعه بعد بهتر آماده مي‌شوم.” ۳. روش “نامه به بهترين دوست“ موقعيت استرس‌زا را تصور كنيد كه بهترين دوستتان تجربه مي‌كند. چه جملات حمايتي به او مي‌گوييد؟ حال همان‌ها را به خود بگوييد. ۴. تكنيك “ضمير هوشمند“ به جاي “من“ از “تو“ يا نام خود استفاده كنيد: “علي، تو مي‌تواني از پس اين كار بربيايي!” تحقيقات نشان مي‌دهد اين روش ۴۰% تاثير بيشتري دارد. ۵. تمرين “بازنويسي روايت“ افكار منفي را به صورت مكتوب بازنويسي كنيد: “من شكست خوردم” → “من تجربه كسب كردم“ هشدار: وقتي خودگويي منفي خطرناك مي‌شود اگر متوجه اين علائم شديد، حتماً از روانشناس كمك بگيريد: افكار منفي كه بيش از ۲ هفته ادامه دارند خودگويي‌هاي خودآزارگرانه اختلال در عملكرد روزانه نتيجه‌گيري: شما رهبر گفتگوي دروني خود هستيد ذهن شما مانند باغي است كه افكارتان دانه‌هاي آن هستند. خودگويي مثبت بذرهاي گل مي‌كارد، در حالي كه خودگويي منفي علف‌هاي هرز مي‌روياند. “مراقب افكارت باش كه گفتگو مي‌شوند، مراقب گفتگوهايت باش كه عادت مي‌شوند، مراقب عادت‌هايت باش كه شخصيت مي‌شوند، مراقب شخصيتت باش كه سرنوشت مي‌شود.” ― ويليام جيمز امروز تصميم بگيريد: چه يك جمله مثبت مي‌خواهيد جايگزين افكار منفي كنيد؟ چه يك باور محدودكننده را مي‌خواهيد از ذهن خود پاك كنيد؟

 

۸ خرداد ۱۴۰۴

واريس كودكان ، انواع و علائم آن

واريس كودكان | انواع واريس در كودكان و روشهاي درمان آن واريس يك بيماري ارثي است كه متاسفانه علاوه بر بزرگسالان، كودكان را نيز مبتلا و درگير مي‌كند. اگرچه، خوشبختانه انواع واريس كودكان معمولاً به مرحله حاد و بحراني نمي‌رسند. با اين حال، اگر فرزند شما داراي رگ‌هاي پاي برآمده است و يا ساير علائم مربوط به اين بيماري را دارد، بهتر است حتماً به پزشك متخصص مراجعه كنيد. همچنين بهتر است بدانيد كه آگاهي در مورد علت، علائم و عوامل واريس پا در كودكان مي‌تواند احتمال خطر در كودكان را تا 83 درصد كاهش دهد. به طور كلي، هرچه بيشتر درباره‌ي علت واريس در كودكان و واريس عنكبوتي در سنين پائين بدانيد، مي‌توانيد عوارض ناشي از اين بيماري را كاهش دهيد. علت بوجود آمدن رگ‌هاي واريسي در كودكان عموما ًخوني كه به قلب برمي‌گردد، در جهت پايين به بالاي پا و مخالف با نيروي گرانش جريان دارد. در حقيقت، دريچه‌هاي يك طرفه‌ي ريزي كه در درون لومن رگ‌ها قرار دارند، در تركيب با انقباضات عضلاني طبيعي كه با حركت اتفاق مي‌افتند، سبب اين رخ داد و پمپاژ موفق خون به قلب مي‌شوند. لازم است بدانيد كه دريچه‌هاي وريدي موجود در رگ‌هاي پا، در نقش درهايي فعاليت مي‌كنند كه پس از عبور جريان خون بسته مي‌شوند و مانع از بازگشت خون به عقب مي‌شوند. به همين دليل است كه ضعيف شدن اين اين دريچه‌ها سبب جريان برگشتي خون به عقب، اين مشكل با عنوان رفلاكس وريدي شناخته مي‌شود و در نهايت جمع شدن خون در رگ‌ها مي‌شود. علاوه بر اين بايد به اين نكته توجه داشته باشيد، زماني كه اين دريچه‌ها با نقص مواجه مي‌شوند، خون به جاي حركت كردن به جلو در رگ‌ها باقي مي‌مانند. به همين دليل است كه خون در رگ‌ها جمع شده و در نهايت منجر به افزايش فشار در لومن رگ مي‌شود. در نتيجه اين فشار، نهايتاً ديواره رگ‌ها دچار كشيدگي مي‌شوند. اين مشكل سبب بيماري به نام واريس يا گشادي رگ‎‌ها مي‌شود. بروز واريس كودكان در چه سني شايع‌تر است؟ بيماري واريس كودكان ممكن است تنها در 14 تا 20 درصد مواقع، در دوران بلوغ بروز يابد. متخصصان معتقدند كه تنها حدود 20%  از افرادي كه مبتلا به اين بيماري هستند، ممكن است با مشكلات عملكرد توليد مثل مواجه ‌شوند. اين در حالي است كه حدود 1% از كوكان زير 10 سال به اين بيماري مبتلا مي‌شوند. لازم است بدانيد از آنجايي كه در سن بلوغ رشد بدن و اندام جنسي كودكان افزايش مي‌يابد، در نتيجه، واريس در كودكان پسر و در بازه زماني بلوغ بسيار شايع‌تر است. در حقيقت، رشد سريع بيضه‌ها در زمان بلوغ سبب افزايش جريان خون به بيضه‌ها و در نتيجه افزايش فشار خون در رگ‌هاي خوني اين اندام مي‌شود. اين اتفاق در نهايت سبب سفت شدن و گشاد شدن رگ‌هاي خوني را نيز به همراه خواهد داشت. افزايش اندازه رگ‌هاي خوني براي سازگاري با خون راكد، منجر به افزايش يافتن احتمال خطر برگشت خون از وريد مركزي به مجراي دفران و در نهايت واريكوسل مي‌شود. انواع واريس كودكان همانطور كه پيش از اين نيز بيان كرديم، بسياري از افراد اينطور گمان مي‌كنند كه واريس و ساير مشكلات وريدي تنها در افراد بزرگسال رخ مي‌دهد. در حالي كه در بسياري از مواقع اين شرايط عموماً در اثر يك نوع اختلال ارثي رخ مي‌دهد كه مي‌تواند هم در كودكان، هم در نوجوانان و هم در افراد بزرگسال بروز يافته و سبب ايجاد بيماري واريس شود. نكته بسيار مهمي كه در مبحث واريس كودكان بايد به آن توجه داشته باشيد اين است كه بسياري از والدين اصلا از وجود بيماري به نام واريس كودكان اطلاعي ندارند. در واقع، چون والدين اطلاعاتي در مورد بروز اين بيماري در كودك خود ندارند و فكر نمي‌كنند كه كودكان نيز مي‌توانند مبتلا به واريس شوند، در نتيجه به رگ‌هاي برآمده پا كودك توجه‌اي نمي‌كنند. در حقيقت به همين دليل است كه در برخي از كودكان مبتلا به رگ‌هاي واريسي، ممكن است بيماري به مدت چند سال كشف نشود و به مرور زمان پيشرفت كرده و به مرحله حاد و خطرناك برسد. علاوه بر موارد ژنتيكي، اضافه وزن نيز در هر سني مي‌تواند احتمال خطر ابتلا به مشكلات وريدي را افزايش دهد. از جمله انواع واريس در كودكان مي‌توان به واريس پا در كودك، واريس صورت در كودكان، واريس مري در كودكان و واريس بيضه در كودكان اشاره كرد. علائم واريس در كودكان بهتر است به اين موضوع توجه داشته باشيد كه رگ‌هاي واريسي هميشه در سطح پوست قابل مشاهده نيستند. علائم واريس پا در كودكان شامل طيف وسيعي از علائم مختلف است. اين علائم در بهترين شرايط عبارتند از، درد و سنگيني و گرفتگي عضلات پا در خواب و در موارد حادتر شامل سندروم پاي بي قرار و حتي زخم‌هاي وريدي نيز مي‌توانند باشند. اين در حالي است كه اگر رگ‌هاي واريسي قابل مشاهده نباشند، هر يك از اين علائم مي‌تواند مشاهده شوند. علاوه بر اين، در صورت وجود بيماري زمينه‌اي و يا مشكل جدي در سلامت كودك، تا زماني كه هر شكلي از درمان شروع نشود، علائم در فرد شدت خواهد يافت. تشخيص واريس كودكان به منظور تشخيص انواع واريس پا در كودكان، پزشكان در ابتدا دستور به گرفتن يك سونوگرافي داپلكس يا اصطلاحاً داپلر از رگ‌هاي پاي كودك در حالت ايستاده مي‌دهند. اين سونوگرافي به پزشكان اين امكان را مي‌دهد تا در مورد وجود و يا عدم وجود مشكلات وريدي در زير پوست و ابتلاي كودك به واريس كودكان مطمئن شوند. علاوه بر اين، پزشكان از نتايج سونوگرافي پا به منظور تشخيص نارسايي وريدي نيز استفاده مي‌كنند. درمان واريس در كودكان نكته بسيار مهمي كه بايد در مورد بيماري واريس در كودكان بدانيد اين است كه تمامي رگ‌هاي واريسي نياز به درمان ندارند. در اغلب موارد بيشترين و مطلوب‌ترين نوع درمان براي كودكان مبتلا به واريس، درمان‌هاي غير تهاجمي و يا نهايتاً كم تهاجمي است. با اين حال بايد بدانيد، زماني كه بيماري باعث ايجاد ناراحتي در كودك شود، بهترين گزينه‌ي درماني براي كودكان معمولاً مشابه با افراد بزرگسال است. خوشبختانه با تشخيص و درمان زودهنگام واريس پا در كودكان، مي‌توان به طور چشم‌گيري مانع از بروز عوارض در كودك شد.

 

۸ خرداد ۱۴۰۴

واريس كودكان ، انواع و علائم آن

واريس كودكان | انواع واريس در كودكان و روشهاي درمان آن واريس يك بيماري ارثي است كه متاسفانه علاوه بر بزرگسالان، كودكان را نيز مبتلا و درگير مي‌كند. اگرچه، خوشبختانه انواع واريس كودكان معمولاً به مرحله حاد و بحراني نمي‌رسند. با اين حال، اگر فرزند شما داراي رگ‌هاي پاي برآمده است و يا ساير علائم مربوط به اين بيماري را دارد، بهتر است حتماً به پزشك متخصص مراجعه كنيد. همچنين بهتر است بدانيد كه آگاهي در مورد علت، علائم و عوامل واريس پا در كودكان مي‌تواند احتمال خطر در كودكان را تا 83 درصد كاهش دهد. به طور كلي، هرچه بيشتر درباره‌ي علت واريس در كودكان و واريس عنكبوتي در سنين پائين بدانيد، مي‌توانيد عوارض ناشي از اين بيماري را كاهش دهيد. علت بوجود آمدن رگ‌هاي واريسي در كودكان عموما ًخوني كه به قلب برمي‌گردد، در جهت پايين به بالاي پا و مخالف با نيروي گرانش جريان دارد. در حقيقت، دريچه‌هاي يك طرفه‌ي ريزي كه در درون لومن رگ‌ها قرار دارند، در تركيب با انقباضات عضلاني طبيعي كه با حركت اتفاق مي‌افتند، سبب اين رخ داد و پمپاژ موفق خون به قلب مي‌شوند. لازم است بدانيد كه دريچه‌هاي وريدي موجود در رگ‌هاي پا، در نقش درهايي فعاليت مي‌كنند كه پس از عبور جريان خون بسته مي‌شوند و مانع از بازگشت خون به عقب مي‌شوند. به همين دليل است كه ضعيف شدن اين اين دريچه‌ها سبب جريان برگشتي خون به عقب، اين مشكل با عنوان رفلاكس وريدي شناخته مي‌شود و در نهايت جمع شدن خون در رگ‌ها مي‌شود. علاوه بر اين بايد به اين نكته توجه داشته باشيد، زماني كه اين دريچه‌ها با نقص مواجه مي‌شوند، خون به جاي حركت كردن به جلو در رگ‌ها باقي مي‌مانند. به همين دليل است كه خون در رگ‌ها جمع شده و در نهايت منجر به افزايش فشار در لومن رگ مي‌شود. در نتيجه اين فشار، نهايتاً ديواره رگ‌ها دچار كشيدگي مي‌شوند. اين مشكل سبب بيماري به نام واريس يا گشادي رگ‎‌ها مي‌شود. بروز واريس كودكان در چه سني شايع‌تر است؟ بيماري واريس كودكان ممكن است تنها در 14 تا 20 درصد مواقع، در دوران بلوغ بروز يابد. متخصصان معتقدند كه تنها حدود 20%  از افرادي كه مبتلا به اين بيماري هستند، ممكن است با مشكلات عملكرد توليد مثل مواجه ‌شوند. اين در حالي است كه حدود 1% از كوكان زير 10 سال به اين بيماري مبتلا مي‌شوند. لازم است بدانيد از آنجايي كه در سن بلوغ رشد بدن و اندام جنسي كودكان افزايش مي‌يابد، در نتيجه، واريس در كودكان پسر و در بازه زماني بلوغ بسيار شايع‌تر است. در حقيقت، رشد سريع بيضه‌ها در زمان بلوغ سبب افزايش جريان خون به بيضه‌ها و در نتيجه افزايش فشار خون در رگ‌هاي خوني اين اندام مي‌شود. اين اتفاق در نهايت سبب سفت شدن و گشاد شدن رگ‌هاي خوني را نيز به همراه خواهد داشت. افزايش اندازه رگ‌هاي خوني براي سازگاري با خون راكد، منجر به افزايش يافتن احتمال خطر برگشت خون از وريد مركزي به مجراي دفران و در نهايت واريكوسل مي‌شود. انواع واريس كودكان همانطور كه پيش از اين نيز بيان كرديم، بسياري از افراد اينطور گمان مي‌كنند كه واريس و ساير مشكلات وريدي تنها در افراد بزرگسال رخ مي‌دهد. در حالي كه در بسياري از مواقع اين شرايط عموماً در اثر يك نوع اختلال ارثي رخ مي‌دهد كه مي‌تواند هم در كودكان، هم در نوجوانان و هم در افراد بزرگسال بروز يافته و سبب ايجاد بيماري واريس شود. نكته بسيار مهمي كه در مبحث واريس كودكان بايد به آن توجه داشته باشيد اين است كه بسياري از والدين اصلا از وجود بيماري به نام واريس كودكان اطلاعي ندارند. در واقع، چون والدين اطلاعاتي در مورد بروز اين بيماري در كودك خود ندارند و فكر نمي‌كنند كه كودكان نيز مي‌توانند مبتلا به واريس شوند، در نتيجه به رگ‌هاي برآمده پا كودك توجه‌اي نمي‌كنند. در حقيقت به همين دليل است كه در برخي از كودكان مبتلا به رگ‌هاي واريسي، ممكن است بيماري به مدت چند سال كشف نشود و به مرور زمان پيشرفت كرده و به مرحله حاد و خطرناك برسد. علاوه بر موارد ژنتيكي، اضافه وزن نيز در هر سني مي‌تواند احتمال خطر ابتلا به مشكلات وريدي را افزايش دهد. از جمله انواع واريس در كودكان مي‌توان به واريس پا در كودك، واريس صورت در كودكان، واريس مري در كودكان و واريس بيضه در كودكان اشاره كرد. علائم واريس در كودكان بهتر است به اين موضوع توجه داشته باشيد كه رگ‌هاي واريسي هميشه در سطح پوست قابل مشاهده نيستند. علائم واريس پا در كودكان شامل طيف وسيعي از علائم مختلف است. اين علائم در بهترين شرايط عبارتند از، درد و سنگيني و گرفتگي عضلات پا در خواب و در موارد حادتر شامل سندروم پاي بي قرار و حتي زخم‌هاي وريدي نيز مي‌توانند باشند. اين در حالي است كه اگر رگ‌هاي واريسي قابل مشاهده نباشند، هر يك از اين علائم مي‌تواند مشاهده شوند. علاوه بر اين، در صورت وجود بيماري زمينه‌اي و يا مشكل جدي در سلامت كودك، تا زماني كه هر شكلي از درمان شروع نشود، علائم در فرد شدت خواهد يافت. تشخيص واريس كودكان به منظور تشخيص انواع واريس پا در كودكان، پزشكان در ابتدا دستور به گرفتن يك سونوگرافي داپلكس يا اصطلاحاً داپلر از رگ‌هاي پاي كودك در حالت ايستاده مي‌دهند. اين سونوگرافي به پزشكان اين امكان را مي‌دهد تا در مورد وجود و يا عدم وجود مشكلات وريدي در زير پوست و ابتلاي كودك به واريس كودكان مطمئن شوند. علاوه بر اين، پزشكان از نتايج سونوگرافي پا به منظور تشخيص نارسايي وريدي نيز استفاده مي‌كنند. درمان واريس در كودكان نكته بسيار مهمي كه بايد در مورد بيماري واريس در كودكان بدانيد اين است كه تمامي رگ‌هاي واريسي نياز به درمان ندارند. در اغلب موارد بيشترين و مطلوب‌ترين نوع درمان براي كودكان مبتلا به واريس، درمان‌هاي غير تهاجمي و يا نهايتاً كم تهاجمي است. با اين حال بايد بدانيد، زماني كه بيماري باعث ايجاد ناراحتي در كودك شود، بهترين گزينه‌ي درماني براي كودكان معمولاً مشابه با افراد بزرگسال است. خوشبختانه با تشخيص و درمان زودهنگام واريس پا در كودكان، مي‌توان به طور چشم‌گيري مانع از بروز عوارض در كودك شد.